Hoe definieer je grootheid? Een geestverruimende prestatie die verwachtingen en rationaliteit overtreft? Een moment van authentieke verrassing dat het gewicht van de dringende kansen omkeert? Of misschien een incisie in de lineaire ontvouwing van je hart?

In de sport zijn we er snel bij om grootheid op elkaar te zalven. Een prestatie die indruk op ons maakt, wordt vaak de deugd van grootheid verleend voordat het zelfs maar echt begrepen kan worden. Het is gemakkelijk om genialiteit te koppelen aan dapperheid en stoutmoedigheid, maar soms moeten de twee niet verward worden. Ware grootheid zou meesterschap, grootmoedigheid en meer dan een vleugje magie moeten combineren.

De Olympische Spelen zijn onze ultieme magische show. Een stoet van echt elitetalent, die op het hoogtepunt van hun sport opereren en in de schijnwerpers worden gezet door vier jaar relatieve transparantie. Deze twee weken zijn verweven in de structuur van de competitie, die teruggaat tot de overlevering van het oude Griekenland, en hebben de politiek van de moderne samenleving overstegen om de ultieme markering in sportieve excellentie te worden. Het winnen van Olympisch goud geeft je onsterfelijkheid van een zeldzame en tijdloze specificatie – je verhaal zal voor altijd worden voortgezet, voortgedragen door het gefluister van toekomstige generaties, die ook van plan zijn om die heilige treden te beklimmen en zich bij deze club van kampioenen aan te sluiten. Opduikend over de horizon, dit keer in de blauwe en rode tint van het vorstelijke Parijs, zijn we klaar voor de allersnelste in het roeien om gekroond te worden.

Kom naar voren, mijn vrienden – de Olympische Spelen zijn begonnen.

Emma Twigg, Nieuw-Zeeland (Brons)

De oudste deelnemer in het veld, Takje is ook de meest ervaren en is een soort legende in de single. Ze doet sinds 2006 mee aan de internationale seniorencompetitie en maakte, na aanvankelijk in de acht te hebben geracet, in 2007 de overstap naar deze bootklasse, won dat seizoen het U23-wereldkampioenschap en bereikte de A-finale van het seniorenwereldkampioenschap. Ze heeft de rest van haar carrière in de single geracet en heeft in die tijd de wereldtitel in 2014 gewonnen, evenals vier keer zilver op het wereldkampioenschap en twee keer brons. Parijs wordt haar vijfde Olympische Spelen, ondanks het feit dat ze zich na een tweede opeenvolgende vierde plaats in Rio terugtrok uit de internationale competitie. De aantrekkingskracht van de rivier was echter te groot en in 2018 keerde ze terug naar de competitie. Ze vervulde haar droom in Tokio door Olympisch kampioen te worden en werd de eerste Nieuw-Zeelandse die een medaille won in het dames enkelspel op de Olympische Spelen. In 2022 won ze opnieuw zilver op de wereldkampioenschappen en won ze een medaille op de wereld Beach Sprints. In 2023 won ze opnieuw een zilveren medaille op de wereldkampioenschappen en dit seizoen was ze al één keer van de partij. Ze won de bronzen medaille achter Florijn en Rigney op de World Rowing Cup in Luzern in 2024.

Tara Rigney, Australië (Zilver)

Rigneyvan Sydney University Boat Club, maakte haar senior internationale debuut in 2021; na het winnen van de Australische kampioenschappen in de dubbel met Amanda Bateman, werd ze geselecteerd voor deze bootklasse voor de Olympische Spelen in Tokio, dus haar eerste seniorenrace was de Olympische Spelen. Zij en Bateman wonnen de B-finale in Tokio, wat hen een zevende overall opleverde. Na Tokio stapte ze over naar de single, won medailles op zowel de tweede als de derde World Rowing Cups in 2022 en sloot het seizoen af ​​met een bronzen medaille op de wereldkampioenschappen. Ze herhaalde die prestatie in 2023, eindigde als tweede achter Florijn op de derde World Rowing Cup in 2023 (en achter Alexandra Foester uit Duitsland op de tweede editie) en pakte vervolgens haar tweede bronzen medaille op het wereldkampioenschap. Dit seizoen deed ze opnieuw mee aan de tweede en derde World Rowing Cups van 2024, waarbij ze opnieuw tweede werd achter Florijn in Luzern. In 2024 behaalde ze haar eerste World Rowing Cup-goud in afwezigheid van Florijn in Poznan (de eerste keer dat Australië in 2024 goud won in de vrouwen enkelspelwedstrijd sinds 2016).

Karolien Florijn, Nederland (Goud)

Karolien Florijn is momenteel de meest opvallende sculler ter wereld. Ze maakte haar debuut bij de senioren in 2016 toen ze nog junior was, en het jaar daarop won ze als 19-jarige seniorenmedailles bij de openingswedstrijd van de World Rowing Cup 2024 en de Europese kampioenschappen van 2024, evenals wereldgoud bij de U23. In 2018 was ze lid van de quad die wereld- en Europees brons won en het jaar daarop schakelde ze terug naar sweep, waarmee ze de Europese titel won in de vier zonder stuurman en het seizoen afsloot met zilver op het wereldkampioenschap. Ze bleef in de vier voor het Olympische jaar en bleef het hele seizoen ongeslagen tot aan de Spelen zelf, waar de Nederlanders door Australië naar zilver werden geduwd. Het is echter na Tokio dat Florijn haar – toch al indrukwekkende – carrière naar een ander niveau heeft getild. In 2022 stapte ze over op de single en is ze momenteel ongeslagen. Ze is echter niet alleen ongeslagen – in twee jaar is niemand echt in haar buurt gekomen. Ze won de wereldtitel van 2022 met drie seconden voorsprong en vorig jaar met vijf seconden. Ze heeft momenteel een reeks van negen overwinningen op rij, een prestatie die alleen is overtroffen door de legendarische Ekaterina Karsten (die tussen 2005 en 2008 vijftien ongeslagen evenementen op haar naam heeft staan). Het zal een grote schok zijn als Florijn het goud in Parijs niet pakt. Als dat wel gebeurt, is het de eerste keer dat Nederland een Olympische medaille wint in dit onderdeel (hun beste eerdere resultaat was de vierde plaats in 1988 – de laatste keer dat Nederland een vrouwen skiff in een Olympische finale had).

Over de auteur